Czas tegorocznych rekolekcji wakacyjnych przeżywaliśmy w położonym na pograniczu Doliny Sanu i Podgórza Rzeszowskiego – Jarosławiu w Ośrodku Kultury i Formacji Chrześcijańskiej Im. Sł. B. Anny Jenke. Rankiem 17 sierpnia wyruszyliśmy z Lublina by u kresu naszej podróży znaleźć się w domu rekolekcyjnym prowadzonym przez wspólnotę sióstr benedyktynek których założycielem jest Święty Benedykt z Nursji. W trakcie naszej podróży odwiedziliśmy Sanktuarium św. Antoniego Padewskiego w Radecznicy którego kustoszami są ojcowie Bernardyni. U stóp Łysej Góry uczestniczyliśmy w pierwszej rekolekcyjnej Eucharystii którą celebrował nasz pasterz, ojciec Cyprian. Czas tegorocznych rekolekcji wakacyjnych przeżywaliśmy w położonym na pograniczu Doliny Sanu i Podgórza Rzeszowskiego – Jarosławiu w Ośrodku Kultury i Formacji Chrześcijańskiej Im. Sł. B. Anny Jenke. Rankiem 17 sierpnia wyruszyliśmy z Lublina by u kresu naszej podróży znaleźć się w domu rekolekcyjnym prowadzonym przez wspólnotę sióstr benedyktynek których założycielem jest Święty Benedykt z Nursji. W trakcie naszej podróży odwiedziliśmy Sanktuarium św. Antoniego Padewskiego w Radecznicy którego kustoszami są ojcowie Bernardyni. U stóp Łysej Góry uczestniczyliśmy w pierwszej rekolekcyjnej Eucharystii którą celebrował nasz pasterz, ojciec Cyprian.

Wczesnym popołudniem przekroczyliśmy masywne mury okalające opactwo przemyskie i rozgościliśmy się pod skrzydłami gościnnych sióstr benedyktynek. Kolejne dni skupienia mijały w atmosferze pogłębionej, intensywnej modlitwy i formacji, radości z bycia razem. Każdy dzień rozpoczynał się od spotkania ze Słowem Bożym w lekturze lectio divina, na miarę łaskawości pogody spacerując w ogrodzie. Konferencje głoszone przez ojca Cypriana, liturgia Kościoła, Eucharystia stanowiły fundament dla czasu samotności, popołudniowych tańców uwielbienia i wieczornej modlitwy uwielbienia Boga Żywego. Nocą nie zabrakło okazji do bardzo osobistego spotkania z Jezusem w Najświętszym Sakramencie, do którego wielu z nas czuło się zaproszonymi. Formacja przygotowana i prowadzona przez pasterza wspólnoty ukazywała aspekty ludzkiej osobowości w relacji do Boga i człowieka oraz spojrzenie na świat i czasy w których żyjemy. Aby urzeczywistnić nabytą wiedzę, zostaliśmy zaproszeni do pracy w grupach która, ujawniła ukryte talenty kabaretowe i aktorskie.

W tym roku mieliśmy wielką radość z towarzyszenia rodzinom i dzieciom które licznie uczestniczyły w skupieniu. Dzieci skorzystały z czasu zorganizowanego specjalnie dla nich przez Diakonię Uwielbienia i przyjaciół to jest śpiew, zabawy taneczne, gry i zajęcia plastyczne. Elementem tradycyjnym naszych rekolekcji jest zwiedzanie. I tym razem nie omieszkaliśmy pójść na spacer wąskimi uliczkami Jarosławia. Celem wędrówki było Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej, w którym uczestniczyliśmy we Mszy Świętej. Cudowna figurka Matki Bożej Bolesnej ulokowana na głównym ołtarzu pod okazałym baldachimem, przykryta koronkowym welonem, była celem naszego popołudniowego pielgrzymowania. Kazanie którego bohaterami byli obecni na freskach Ojcowie Kościoła Święci: Ambroży, Hieronim i Augustyn dla Wspólnoty i dzieci wygłosił nasz pasterz. Wieczorne spotkania z Jezusem we Wspólnocie z braćmi i siostrami odbywały się w Czarnej Kaplicy pod wezwaniem Matki Bożej Częstochowskiej. Historia kaplicy jest niezwykła. W miejscu obecnej kaplicy, Niemcy w czasie II Wojny urządzili magazyn chemiczny, gdzie mieściły się duże ilości karbidu. Podczas odwrotu wojsk niemieckich w lipcu 1944r., ogień podłożony w klasztorze nie spowodował wybuchu, ale podniósł temperaturę pod której wpływem ściany ceglane z łukowym stropem zaczęły się topić. Dzisiaj w kaplicy naszej Matki znajduje się czarny nadtopiony sufit z charakterystycznymi soplami podobnymi do stalaktytów. W tym miejscu mieliśmy Łaskę uwielbienia Jezusa. Modliliśmy się wstawienniczo za siebie nawzajem w małych grupach. Rekolekcyjne skupienie zakończyło się w sobotę, w dniu długo oczekiwanym przez Iwonę i Michała, rodziny i całą Wspólnotę, ze względu na uroczystą ceremonię zaślubin. Mieliśmy zaszczyt wzięcia udziału w ceremonii i w przyjęciu weselnym. Eucharystia rozpoczęła się o godzinie piętnastej w kaplicy pod wezwaniem Świętych Stanisława i Mikołaja, którą celebrował i Sakramentu Małżeństwa Młodej Parze udzielił o. Cyprian Moryc. Wspólnota i zaproszeni goście wzięli udział w bezalkoholowej uczcie weselnej która trwała do godzin rannych. Podczas uroczystości mieliśmy okazję wysłuchać koncertu przygotowanego przez Przyjaciół dla Iwony i Michała, Kabaret Białych Szalików bawił nas utworami ks. Jana Twardowskiego, Jana Andrzeja Morsztyna i Aleksandra Fredry z podkładem muzycznym Marka Grechuty. Diakonia Tańca aby uświetnić to wydarzenie zaprosiła nas do tańców radości i Chwały. Czas rekolekcji, wspólnego świętowania i bycia razem, zmotywował nas do dzielenia się w niedziele owocami czasu rekolekcji za które jesteśmy wdzięczni. Wróciliśmy do Lublina z pragnieniem Psalmisty aby „Twoje słowo było lampą dla naszych stóp i światłem na naszej ścieżce.”