„Przestrzegajcie gościnności”. Pod takim hasłem przebiegały tegoroczne rekolekcje wakacyjne naszej wspólnoty. Wydarzeniem wieńczącym było zawarcie sakramentu małżeństwa przez naszą parę wspólnotową-Mariolę i Tomasza.

Tydzień od 24 do 31 sierpnia spędziliśmy w Żdżarach, niedaleko Nowego Miasta nad Pilicą, u sióstr Nazaretanek. Duchową inspiracją nazaretanek jest życie Jezusa, Maryi i św. Józefa, a misją szerzenie Królestwa Bożej miłości pośród siebie i innych, a zwłaszcza w rodzinach.

Zgromadzenie Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu zostało założone w 1875 roku przez bł. Franciszkę Siedliską (Marię od Pana Jezusa Dobrego Pasterza), która została beatyfikowana 23 kwietnia 1989 roku w Rzymie. Bł. Franciszka Siedliska powiedziała o Nazarecie: „I tak mi się przedstawiło życie Nazaretu, życie miłości: na zewnątrz praca, obowiązek, oddanie się na wszystko, czego Pan Jezus wymaga. A to wszystko uprzejmie, miłośnie, swobodnie, aby wszystkich do Pana Jezusa pociągnąć. Ale tam w głębi duszy, w życiu wewnętrznym, tam najściślejsze złączenie duszy z Panem Bogiem. Tak musiał czynić Pan Jezus w Nazarecie”.

Program rekolekcji był bogaty. Każdego dnia medytacja Pisma Świętego, konferencje o. Cypriana, uroczyście celebrowana Eucharystia, rozmowy i działania w grupach tożsamościowych, wielbienie Pana tańcami izraelskimi, dwie godziny czasu samotności, wieczorne modlitwy Uwielbienia i całonocna adoracja Najświętszego Sakramentu.

Temat przestrzegania gościnności podczas rekolekcji ciągle się przewijał. Nie tylko podczas wspólnych posiłków, ale w trakcie konferencji o. Cypriana. Swoje rozważanie ojciec rozpoczął od hasła: „Przyjmujcie jedni drugich” (Rz 15, 7). Ojciec mówił o potrzebie wzajemnego przygarniania się, na wzór Boga Ojca. „Jedni drugich gorąco czystym sercem umiłujcie” ( 1 P 1, 22b)

Konferencje przerodziły się w dyskusje zwłaszcza w trakcie tej, która dotyczyła noszenia brzemion drugich osób. Przy okazji tego tematu ojciec mówił o ludziach duchownych i cielesnych, o potrzebie jasnego określenia się dzisiaj jako chrześcijanin, badania swojego postępowania zgodnie z wolą Ducha Świętego. Kolejna konferencja dotyczyła naśladowania posłuszeństwa Jezusa, bycia podobnym do Jezusa w postawie sługi, szukania pożytku dla Jezusa i postawienia Go w centrum działania. Czy jestem usposobienia Jezusowego? Czy jestem człowiekiem, który czyni pokój, czy potrafię ocenić i osadzić samego siebie? Nowością na tych rekolekcjach była praca z konspektami przygotowanymi przez o. Cypriana. Można było indywidualnie przyjrzeć się treściom konferencji raz jeszcze w trakcie czasu samotności.

Podczas rekolekcji nie zabrakło formowania się w grupkach tożsamościowych. Oprócz stałych rozmów we własnym gronie odbyły się również spotkania niezwykłe. Opiekujące się domem rekolekcyjnym siostry Nazaretanki zawitały na jedno spotkanie tożsamościowe kobiet. Opowiedziały o drodze swojego powołania, ale i o tym, czy będąc siostrą zakonną nadal można czuć, że jest się kobietą.

Mężczyźni natomiast wyprawili się na wieś w celach ewangelizacyjnych. Jeszcze przed samym wyjściem ciągle myśleli, że to żart naszego o. Cypriana, ale w końcu poszli, i dobrze, bo przynieśli dużo budujących świadectw.

Rekolekcje w Żdżarach zwieńczył ślub. Mariola Strzelczyk i Tomasz Załucki pobrali się 29 sierpnia. Przygotowania do uroczystości trwały od rana. Ślub rozpoczął się o godzinie 15. Tomasz i Mariola udzielili sobie sakramentu małżeństwa, którego świadkiem ze strony kościoła był o. Cyprian. Przy ołtarzu pomagała wspólnotowa służba liturgiczna. Oprawą muzyczną zajęła się schola. Monika-liderka diakonii tańca uczyła gości izraelskich tańców Chwały.

Wesele było bezalkoholowe. Nad zabawą gości weselnych czuwał wodzirej. Program wesela obfitował nie tylko w posiłki i tańce towarzyskie, ale w wydarzenia artystyczne. Para młoda pokazała zrealizowany przez nich w czasie studiów film. Ewelina Cieślak (starsza druhna) i Magda Mazurek zaśpiewały dla młodej pary przy akompaniamencie gitary. Nie obyło się też bez monologu kabaretowego Kuby Strzeleckiego i krótkim przedstawieniu, opartym na scenkach z życia Marioli i Tomasza, przygotowanym przez Teatr Pierwszego Kontaktu. Zaproszeni goście mogli również zobaczyć fragmenty spektakli reżyserowanych przez Tomasza.

Jak można się było przekonać po wysłuchaniu świadectw z rekolekcji, był to dla większości osób najpiękniejszy ślub na jakimkolwiek byli. Nie ma się co dziwić, bo para młoda o organizację tego dnia poprosiła samego Pana Jezusa, o opiekę Boga Ojca, a o radość Ducha Świętego.