Wspólnota jest dla mnie darem, łaską.
Obecność we Wspólnocie jest dla mnie budowaniem na Chrystusie. Nie jest to obecność łatwa, gdyż wymaga zaparcia się siebie. Wspólnota jest dla mnie darem, łaską.
Wspólne poniedziałkowe uwielbienia Boga oraz modlitwa ułatwiają mi trwanie w wierze. Niejednokrotnie konferencje głoszone na spotkaniach są odpowiedzią na nurtujące mnie pytania. Wspólnota uczy mnie żyć w prawdzie demaskując i odkłamując kłamstwa współczesności. Dzięki łasce diakonii, wspólnego świętowania niedziel oraz Wieczorów Zmartwychwstania rozwijam się i uczę budować głębsze relacje z braćmi i siostrami, zaś rekolekcje oraz wspólne adoracje Najświętszego Sakramentu pozwalają mi zbliżyć się do Boga. Wszystkie te inicjatywy, wydarzenia prowadzą do doświadczenia Bożej Łaski i Obecności, w konsekwencji moje życie ulega przemianie. Pomoc, życzliwość i świadectwo życia innych członków Wspólnoty umacnia mnie, buduje, sprawia, że łatwiej mi wytrwać w wierze i nadziei w obliczu panującej beznadziei oraz braku zasad.
Nieocenioną pomocą jest obecność Pasterza Wspólnoty o. dr Cypriana Moryca, który służy nam swoją wiedzą, doświadczeniem oraz posługą kapłańską. Ponadto postawy i wiedza, którą dzielą się z nami liczni goście, stanowią dla mnie szkołę życia.
Obecność we Wspólnocie jest dla mnie budowaniem na Chrystusie. Nie jest to obecność łatwa, gdyż wymaga zaparcia się siebie.