W dniach 14-20.07.2014 r. w Domu Rekolekcyjnym Sióstr Nazaretanek w Żdżarach odbyły się rekolekcje uwielbienia Boga poprzez taniec połączone z blokiem rekolekcyjnym izografii. Nasza Wspólnota animowała już po raz czwarty ćwiczenia rekolekcyjne dla osób, które licznie przyjechały z różnych miejsc w Polsce: Gdańska, Warszawy, Krakowa, Lublina .
Już po raz czwarty w dniach 14-20.07.2014 r. w Domu Rekolekcyjnym Sióstr Nazaretanek w Żdżarach odbyły się rekolekcje uwielbienia Boga poprzez taniec. Na rekolekcje przyjechali ludzie z różnych miejsc w Polsce.

Był to czas wypełniony modlitwą i pracą. Każdy dzień rozpoczynaliśmy od medytacji Słowa Bożego. Spacerując po ukwieconych ogrodach u Sióstr Nazaretanek wsłuchiwaliśmy się w to, co chce powiedzieć nam Jezus podczas Lectio Divina. W centrum każdego dnia była Eucharystia, której przewodniczył o. Cyprian. W czasie wolnym mogliśmy pogłębić wiedzę o modlitwie karmelitańskiej. Książka o. Mariana Zawady, którą otrzymaliśmy prowadziła nas przez etapy medytacji. Każdego wieczoru mogliśmy podziękować Bogu za jego obecność, za radość przebywania z Jezusem, stając z Nim twarzą w twarz podczas wieczornej modlitwy uwielbienia i adoracji Najświętszego Sakramentu.

W części przeznaczonej na taniec (ok. 5 godz. dziennie) mogliśmy zajrzeć w głąb własnego serca oraz bliżej poznać samych siebie. Taniec, czyli modlitwa ciałem jest wspaniałym środkiem do odkrycia wewnętrznej wolności, piękna, które mieszka w naszych ciałach. Tańcem oddajemy chwałę Bogu, przebywamy w Jego obecności i wyrażamy siebie przed Nim. Ten rodzaj tańca pozwala wyrażać różne uczucia od smutku i depresji poprzez żywiołową radość do medytacji. Istotą tańca izraelskiego jest również otwarcie na człowieka, jedność z innymi. Przypomina nam, że modlitwa to relacja.

Tańce izraelskie oparte na fragmentach Słowa Bożego przywoływały różne skojarzenia, przynosiły różne myśli. Pomagały nam poznać siebie – własne serce, emocje i wrażliwość - i stanąć przed obliczem Boga takimi, jakimi jesteśmy. Do tego nie potrzeba specjalnie skomplikowanych technik oraz karkołomnych umiejętności. Potrzeba jedynie stanąć przed Bogiem jako jego ukochane dziecko. Choć na co dzień nie udaje nam się to, jednak łaska rekolekcyjna pokonuje naszą sztuczną dorosłość i opory. Dla dzieci Królestwo Chrystusa stoi szeroko otwarte.